مقایسه‌ بین ارزش تغذیه‌ای لئوکانا (Leucana Leucocephala) دو فصل زمستان و تابستان با یکدیگر و با علوفه‌یونجه با روش تولید گاز

سابقه: شناخت ارزش تغذیه‌ای گونه‌های مقاوم بومی شده هر منطقه برای دام‌ها، راهی برای تامین نیاز غذای دام و در نتیجه آن انسان می‌باشد. هدف: مقایسه‌‌ی ارزش تغذیه‌ای برگ، غلاف، دانه و شاخه‌ی کامل سوبابل در دو فصل زمستان و تابستان. مواد و روش‌ها: ترکیبات شیمیایی بخش‌های مختلف سوبابل اندازه‌گیری شد. از روش تولیدگاز و هضم دو مرحله‌ای برای تعیین قابلیت‌هضم و تخمیر نمونه‌های آزمایشی استفاده شد. یافته‌ها: مقدار پروتئین‌خام، خاکستر، ADF و NDF برگ، غلاف و دانه فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. غلظت تانن تمام اجزاء سوبابل در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. مقدار پروتئین یونجه از تمام اجزاء سوبابل به جزء غلاف زمستان، کم تر بود (05/0PP). پارتیشینینگ فاکتور، بازده تولید توده‌ی میکروبی سوبابل در فصل تابستان بالاتر از زمستان بود (05/0>P). تمام فراسنجه های تخمیری فوق در اجزاء درخت سوبابل نسبت به یونجه بیشتر بودند (05/0>P). اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیر (SCFA)، انرژی متابولیسی (ME) و ماده‌ی آلی قابل هضم (OMD) برگ، غلاف، دانه و شاخه‌ی کامل سوبابل در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود. مقدار ME دانه، غلاف و شاخه کامل (فقط زمستان) و مقدار OMD تمام اجزاء سوبابل در هر دو فصل بیشتر از یونجه بود (05/0>P). قابلیت هضم اجزاء درخت سوبابل در فصل زمستان بالاتر از تابستان بود و برای تمام اجزاء درخت سوبابل به جز دانه، قابلیت هضم کم تری نسبت به یونجه مشاهده شد (05/0>P). نتیجه‌گیری: در مجموع، سوبابل فصل تابستان از هضم پذیری کم‌تری نسبت به سوبابل فصل زمستان برخوردار بود. در کل، اجزاء سوبابل به خصوص دانه آن از ارزش غذایی بالایی بر خوردار بودند که همسان با یونجه و یا حتی بالاتر از می باشد؛ لذا در مناطق مستعد، شاید بتوان آن را به عنوان جایگزینی برای یونجه استفاده نمود. سابقه: شناخت ارزش تغذیه‌ای گونه‌های مقاوم بومی شده هر منطقه برای دام‌ها، راهی برای تامین نیاز غذای دام و در نتیجه آن انسان می‌باشد. هدف: مقایسه‌‌ی ارزش تغذیه‌ای برگ، غلاف، دانه و شاخه‌ی کامل سوبابل در دو فصل زمستان و تابستان. مواد و روش‌ها: ترکیبات شیمیایی بخش‌های مختلف سوبابل اندازه‌گیری شد. از روش تولیدگاز و هضم دو مرحله‌ای برای تعیین قابلیت‌هضم و تخمیر نمونه‌های آزمایشی استفاده شد. یافته‌ها: مقدار پروتئین‌خام، خاکستر، ADF و NDF برگ، غلاف و دانه فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. غلظت تانن تمام اجزاء سوبابل در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. مقدار پروتئین یونجه از تمام اجزاء سوبابل به جزء غلاف زمستان، کم تر بود (05/0PP). پارتیشینینگ فاکتور، بازده تولید توده‌ی میکروبی سوبابل در فصل تابستان بالاتر از زمستان بود (05/0>P). تمام فراسنجه های تخمیری فوق در اجزاء درخت سوبابل نسبت به یونجه بیشتر بودند (05/0>P). اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیر (SCFA)، انرژی متابولیسی (ME) و ماده‌ی آلی قابل هضم (OMD) برگ، غلاف، دانه و شاخه‌ی کامل سوبابل در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود. مقدار ME دانه، غلاف و شاخه کامل (فقط زمستان) و مقدار OMD تمام اجزاء سوبابل در هر دو فصل بیشتر از یونجه بود (05/0>P). قابلیت هضم اجزاء درخت سوبابل در فصل زمستان بالاتر از تابستان بود و برای تمام اجزاء درخت سوبابل به جز دانه، قابلیت هضم کم تری نسبت به یونجه مشاهده شد (05/0>P). نتیجه‌گیری: در مجموع، سوبابل فصل تابستان از هضم پذیری کم‌تری نسبت به سوبابل فصل زمستان برخوردار بود. در کل، اجزاء سوبابل به خصوص دانه آن از ارزش غذایی بالایی بر خوردار بودند که همسان با یونجه و یا حتی بالاتر از می باشد؛ لذا در مناطق مستعد، شاید بتوان آن را به عنوان جایگزینی برای یونجه استفاده نمود.